Hava serin ve yağışlı…
İstanbul Caddesi kaldırımı üzerine atılmış bir masanın
çevresinde toplanmış; boyunlarına kırmızı atkılar sarılı, hanım hanımcık on beş
yirmi kadar kadın…
Güleç yüzleriyle gelen geçen Burgazlılara aşure
dağıtıyorlar.
Belki, verilen aşure kabının ardından bir iki kelime de
güzellik…
Bu bayanlar “CHP Kadın Kolu”…
Aşureler dağıtıldıktan sonra pankartlar çıkıyor ortaya, daha
iyi görünmesi için havaya kaldırıyorlar…
“Bir kadına tekme atmak yalnızca karnındaki bebeğin hakkıdır”;
“Kadınlar, bireysel ya da ailevi malımız değildir” diyerek
haykırıyorlar sessizce…
Ülkemizde bu yılın ilk altı ayında duyulan 93 kadın cinayeti
yüreklerinde…
…
Ara sokaklarda pasaj içi bir boş dükkan…
Camlarında buğu; içerisi zor görünmekte…
Dışarıya atılmış taburelerde ayran içen, bir şeyler yiyen
insanlar…
Dört-beş kadın yere serdikleri kilimlerin, şiltelerin
üzerine oturmuş, sessizce hamur açıyorlar.
Başlarını sıkıca bağladıkları oyalı çemberin uçları, örtünün
altına sokuşturulmuş; burunlarının uçları, alınları terli…
Tek kaygıları üzerlerine yönelmiş erkek gözleri…
Beyaz kağıda yazılmış ve kapıya yapıştırılmış bir duyuru,
uğraşın amacını belli oluyor:
“Hayrına gözleme 2 lira”…
…
İki ayrı Burgaz resmi okudunuz…
Ve “Türk Kadınına Seçme ve Seçilme Hakkı”nın verilmesinden
bu yana 78 yıl geçti…
